21 Ekim 2016 Cuma

Dedem Ve Akide Şekerleri



            Birkaç gün önce alış veriş yaptığım markette çocukluğumun akide şekerlerine benzer şekerler dikkatimi çekti.   Hemen aldım bir miktar.  Eve gelir gelmez bahçede bir çay masası hazırladım... Eşimle birlikte çayımızı yudumlarken akide şekerlerimizi de çay yanında kıtırdattık.                                       
Sizler için de fotoğrafladım masamızı ve şekerlerimizi...

           
 
           Anneannem ve dedemle aynı mahallede ve oldukça yakın evlerde otururduk. Çok güzel kocaman bahçesi vardı evlerinin.Sıklıkla ziyaretlerine gider, bahçelerinde de  bol bol oynardık.
Anneannemin yemekleri muhteşem olurdu. Ayrıca cevizli çöreği, sıkça yaptığı mayalısı,(pişi,bazlama) mantısı, turşuları... daha neler neler...
Mutfak sihirbazıydı canım anneannem...Yeter ki eli bir dokunsun, her şeye bolca lezzet katardı.

          Onların sevgileriyle beslenerek büyüdük. Pek çok güzel anım var onlarla ilgili...
          Yaşım ilerledikçe daha da değerlenen anılar, sıklıkla çocuklarıma da anlattığım anılar.





          Bu anılardan birisi de dedem ve akide şekerleri ile ilgili olanıdır.
          Canım dedeciğim, zaman zaman bize akide şekeri  alırdı.Hele bir de hasta olmuşsak                   mutlaka  ziyaretimize bir kesekağıdı ( o zaman öyle denirdi) akide şekeri ile gelirdi. Zaman zaman yuvarlak,yaldızlı kağıda sarılmış çikolatalar da eşlik ederdi akide şekerlerine.
Renk renk, çeşit çeşit...
           Üç kardeşiz biz, üç peçete açılırdı masanın üzerine...Her renk ve her çeşit akide şekerinden birer birer konulurdu peçetelere. Mutlaka eşit miktarda olurdu herkesin  peçetesindeki şekerlerin rengi ve çeşidi.
           En son kalanlar farklı ise en küçüğümüzün gözünü kapatmasını ister, eline bir akide şekeri alır ve bu kimin diye sorardı. Küçük kardeş kimin adını söylerse onun peçetesine konurdu akide şekeri. Elindeki şekerler bitinceye kadar... Böyle de adil dağıtılırdı.












         Onları kaybedeli uzun yıllar oldu ama anılarımız hala taptaze. Bize öyle güzellikler yaşattılar ki unutmak mümkün değil tabii ki...tüm anneannelerin, babaannelerin, dedelerin torunlarına yaşattıkları gibi...

         Hepimiz çocukluğumuzu biraz özlüyoruz galiba. Ben de özlemle anıyorum zaman zaman.
Özlediğim o gündeki yaşam tarzı mı yoksa gençliğim mi bilemiyorum...sanıyorum her ikisi de.
Bir de geçip gitmiş, bir dakikasını dahi geri getiremeyeceğimiz zaman. 

         Ancak bu demek değil ki yaşadığım günlerden hoşnut değilim. Seviyorum bu günlerimi  de bu yaşımı da...Her dönem kendine göre güzel. Yeter ki sağlıklı mutlu olalım.

          Geçmişten güzel anılarımız, geleceğe dair ümitlerimiz olsun hep...sağlıcakla ...



         

         

         
         

14 yorum:

  1. Gozlerim ve yuregim dolu dolu okudum yazini.cooook guzel olmus.Derinlerde kalmis anilari akide sekeri ile tazeledigin icin sana tesekkur ediyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim Füsuncum...Aynı yaşlarda hayata benzer gözle bakan insanlarız...Bu duyguları hissedebilmemiz ne güzel.

      Sil
  2. Çok iyi bildiğim o günlere özlemle gözleri dolu dolu olmuş bir şekilde gittim .Bugünlerimizde güzel ama o günlerimizde çok ama çok güzeldi.
    Sevgilerimle Müge

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değil mi canım, ne güzel günlerdi...kocaman sevgilerimle...

      Sil
    2. Değil mi canım, ne güzel günlerdi...kocaman sevgilerimle...

      Sil
  3. yeter ki sağlıklı ve umutlu olalım.
    sevgiler

    YanıtlaSil
  4. Bir Zaman'lar Nasıl yerdim anlatamam şim di de yiyemiyoruz yinede dayanamadım bir tanecik aldım.:)
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen arkadaşım, eskisi kadar yemek zor artık...Sevgiler.

      Sil
  5. Ziyaretiniz için teşekkürler. Sevgiler...

    YanıtlaSil
  6. Fotoğraflar ayrı güzel, anılar ayrı güzel..Ama akideler hepten güzel :)) Sevgiler

    YanıtlaSil